महाभारतम्-07-द्रोणपर्व-047

अभिमन्युपराक्रमवर्णनम्।। 1 ।।

Template:Footerवर्गः:महाभारतम्/द्रोणपर्व

Page is sourced from

sa.wikisource.org महाभारतम्-07-द्रोणपर्व-047

धृतराष्ट्र उवाच।	5-47-1x
तथा प्रविष्टं तरुणं सौभद्रमपराजितम्। कुलानुरूपं कुर्वाणं सङ्ग्रामेष्वपराजितम्।।	5-47-1a 5-47-1b
आजानेयैः सुबलिभिर्यान्तमश्वैस्त्रिहायनैः। प्लवमानमिवाकाशे के शूराः समवारयन्।।	5-47-2a 5-47-2b
सञ्जय उवाच।	5-47-3x
अभिमन्युः प्रविश्यैतांस्तावकान्निशितैः शरैः। अकरोत्पार्थिवान्सर्वान्विमुखान्पाण्डुनन्दनः।।	5-47-3a 5-47-3b
तं तु द्रोणः कृपः कर्णो द्रौणिश्च सबृहद्बलः। कृतवर्मा च हार्दिक्यः षड्रथाः पर्यवारयन्।।	5-47-4a 5-47-4b
दृष्ट्वा तु सैन्धवे भारमतिमात्रं समाहितम्। सैन्यं तव महाराज युधिष्ठिरमुपाद्रवत्।।	5-47-5a 5-47-5b
सौभद्रमितरे वीरमभ्यवर्षञ्शराम्बुभिः। तालमात्राणि चापानि विकर्षन्तो महाबलाः।।	5-47-6a 5-47-6b
तांस्तु सर्वान्महेष्वासान्सर्वविद्यासु निष्ठितान्। व्यदृष्टम्भयद्रणे बाणैः सौभद्रः परवीरहा।।	5-47-7a 5-47-7b
द्रोणं पञ्चाशताविध्यद्विंशत्या च बृहद्बलम्। अशीत्या कृतवर्माणं कृपं षष्ट्या शिलीमुखैः।।	5-47-8a 5-47-8b
रुक्मपुङ्खैर्महावेगैराकर्णसमचोदितैः। अविध्यद्दशभिर्बाणैरश्वत्थामानमार्जुनिः।।	5-47-9a 5-47-9b
कर्णं च कर्णिना कर्णे पीतेन च शितेन च। फाल्गुनिर्द्विषतां मध्ये विव्याध परमेषुणा।।	5-47-10a 5-47-10b
पातयित्वा कृपस्याश्वांस्तथोभौ पार्ष्णिसारथी। अथैनं दशभिर्बाणैः प्रत्यविध्यत्स्तनान्तरे।।	5-47-11a 5-47-11b
ततो बृन्दारकं वीरं कुरूणां कीर्तिवर्धनम्। पुत्राणां तव वीराणां पश्यतामवधीद्बली।।	5-47-12a 5-47-12b
तं द्रौणिः पञ्चविंशत्या क्षुद्रकाणां समार्पयत्। वरंवरममित्राणामारुजन्तमभीतवत्।।	5-47-13a 5-47-13b
स तु बाणैः शितैस्तूर्णं प्रत्यविध्यत मारिष। पश्यतां धार्तराष्ट्राणामश्वत्थामानमार्जुनिः।।	5-47-14a 5-47-14b
षष्ट्या शराणां तं द्रौणिस्तिग्मधारैः सुतेजनैः। उग्रैर्नाकम्पयद्विद्ध्वा मैनाकमिव पर्वतम्।।	5-47-15a 5-47-15b
स तु द्रौणिं त्रिसप्तत्या हेमपुङ्घैरजिह्मगैः। प्रत्यविध्यन्महातेजा बलवानपकारिणम्।।	5-47-16a 5-47-16b
तस्मिन्द्रोणो बाणशतं पुत्रगृद्धी न्यपातयत्। अश्वत्थामा तथाऽष्टौ च परीप्सन्पितरं रणे।।	5-47-17a 5-47-17b
कर्णो द्वाविंशतिं भल्लान्कृतवर्मा च विंशतिम्। बृहद्बलस्तु पञ्चाशत्कृपः शारद्वतो दश।।	5-47-18a 5-47-18b
तांस्तु प्रत्यवधीत्सर्वान्दशभिर्दशभिः शरैः। तैरर्द्यमानः सौभद्रः सर्वतो निशितैः शरैः।।	5-47-19a 5-47-19b
तं कोसलानामधिपः कर्णिनाऽताडयद्धृदि। स तस्याश्वान्ध्वजं चापं सूतं चापातयत्क्षितौ।।	5-47-20a 5-47-20b
अथ कोसलराजस्तु विरथः खङ्ग्रचर्मधृत्। इयेष फाल्गुनेः कायाच्छिरो हर्तुं सकुण्डलम्।।	5-47-21a 5-47-21b
स कोसलानामधिपं राजपुत्रं बृहद्बलम्। हृदि विव्याध वाणेन स भिन्नहृदयोऽपतत्।।	5-47-22a 5-47-22b
बभञ्ज च सहस्राणि दश राज्ञां महात्मनाम्। सृजतामशिवा वाचः खङ्गकार्मुकधारिणाम्।।	5-47-23a 5-47-23b
तथा बृहद्बलं हत्वा सौभद्रो व्यचरद्रणे। व्यष्टम्भयन्महेष्वासो योधांस्तव शराम्बुभिः।।	5-47-24a 5-47-24b
।। इति श्रीमन्महाभारते द्रोणपर्वणि अभिमन्युवधपर्वणि त्रोयदशदिवसयुद्धे सप्तचत्वारिंशोऽध्यायः।। 47 ।।