महाभारतम्-07-द्रोणपर्व-028

भगदत्तार्जुनसमागमः।। 1 ।।

सञ्जय उवाच।	5-28-1x
यियासतस्ततः कृष्णः पार्थस्याश्वान्मनोजवान्। सम्प्रैषीद्धेमसञ्छन्नान्द्रोणानीकाय सन्त्वरन्।।	5-28-1a 5-28-1b
तं प्रयान्तं कुरुश्रेष्ठं स्वांस्त्रातुं द्रोणतापितान्। सुशर्मा भ्रातृभिः सार्धं युद्धार्थी पृष्ठतोऽन्वयात्।।	5-28-2a 5-28-2b
ततः श्वेतहयः कृष्णमब्रवीदजितञ्जयः। एष मां भ्रातृभिः सार्धं सुशर्माऽऽह्वयतेऽच्युत।।	5-28-3a 5-28-3b
दीर्यते चोत्तरेणैव तत्सैन्यं मधुसूदन। द्वैधीभूतं मनो मेऽद्य कृतं संशप्तकैरिदम्।।	5-28-4a 5-28-4b
किन्नु संशप्तकान्हन्मि स्वान्रक्षाम्यहितार्दितान्। इति मे त्वं मतं वेत्सि तत्र किं सुकृतं भवेत्।।	5-28-5a 5-28-5b
एवमुक्तस्तु दाशार्हः स्यन्दनं प्रत्यवर्तयत्। येन त्रिगर्ताधिपतिः पाण्डवं समुपाह्वयत्।।	5-28-6a 5-28-6b
ततोऽर्जुनः सुशर्माणं विद्ध्वा सप्तभिराशुगैः। ध्वजं धनुश्चास्य तथा क्षुराभ्यां समकृन्तत।।	5-28-7a 5-28-7b
त्रिगर्ताधिपतेश्चापि भ्रातरं षङ्भिराशुगैः। साश्वं ससूतं त्वरितः पार्थः प्रैषीद्यमक्षयम्।।	5-28-8a 5-28-8b
ततो भुजगसङ्काशां सुशर्मा शक्तिमायसीम्। चिक्षेपार्जुनमादिश्य वासुदेवाय तोमरम्।।	5-28-9a 5-28-9b
शक्तिं त्रिभिः शरैश्छित्त्वा तोमरं त्रिभिरर्जुनः। सुशर्माणं शरव्रातैर्मोहयित्वा न्यवर्तयत्।।	5-28-10a 5-28-10b
तं वासवमिवायान्तं भूरिवर्षं शरौघिणम्। राजंस्तावकसैन्यानां नोग्रं कश्चिदवारयत्।।	5-28-11a 5-28-11b
ततो धनञ्जयो बाणैः सर्वानेव महारथान्। आयाद्विनिघ्नन्कौरव्यान्दहन्कक्षमिवानलः।।	5-28-12a 5-28-12b
तस्य वेगमसह्यं तं कुन्तीपुत्रस्य धीमतः। नाशक्नुवंस्ते संसोढुं स्पर्शमग्नेरिव प्रजाः।।	5-28-13a 5-28-13b
संवेष्टयन्ननीकानि शरवर्षेण पाण्डवः। सुपर्ण इव नागेन्द्रं प्रायात्प्राग्ज्योतिषं प्रति।।	5-28-14a 5-28-14b
यत्तदानामयज्जिष्णुर्भरतानामपापिनाम्। धनुः क्षेमकरं सङ्ख्ये द्विषतामश्रुवर्धनम्।।	5-28-15a 5-28-15b
तदेव तव पुत्रस्य राजन्दुर्द्यूतदेविनः। कृते क्षत्रविनाशाय धनुरायच्छदर्जुनः।।	5-28-16a 5-28-16b
तथा विक्षोभ्यमाणा सा पार्थेन तव वाहिनी। व्यशीर्यत महाराज नौरिवासाद्य पर्वतम्।।	5-28-17a 5-28-17b
ततो दशसहस्राणि न्यवर्तन्त धनुष्मताम्। मतिं कृत्वा रणे क्रूरां वीरा जयपराजये।।	5-28-18a 5-28-18b
व्यपेतहृदयत्रासा आवव्रुस्तं महारथाः। आर्च्छत्पार्थो गुरुं भारं सर्वभारसहो युधि।।	5-28-19a 5-28-19b
यथा नलवनं क्रुद्धः प्रभिन्नः षष्टिहायनः। मृद्गीयात्तद्वदायस्तः पार्थोऽमृद्गाच्चमूं तव।।	5-28-20a 5-28-20b
तस्मिन्प्रमथिते सैन्ये भगदत्तो नराधिपः। तेन नागेन सहसा धनञ्जयमुपाद्रवत्।।	5-28-21a 5-28-21b
तं रथेन नरव्याघ्रः प्रत्यगृह्णाद्धनञ्जयः। स सन्निपातस्तुमुलो बभूव नरनागयोः।।	5-28-22a 5-28-22b
कल्पिताभ्यां यथाशास्त्रं रथेन च गजेन च। सङ्ग्रामे चेरतुर्वीरौ भगदत्तधनञ्जयौ।।	5-28-23a 5-28-23b
ततो जीमूतसङ्काशान्नागादिन्द्र इव प्रभुः। अभ्यवर्षच्छरौघेण भगदत्तो धनञ्जयम्।।	5-28-24a 5-28-24b
स चापि शरवर्षं तं शरवर्षेण वासिवः। अप्राप्तमेव चिच्छेद भगदत्तस्य वीर्यवान्।।	5-28-25a 5-28-25b
ततः प्राग्ज्योतिषो राजा शरवर्षे निवारिते। संरक्तनयनो रोषात्पार्थं पुनरवाकिरत्।।	5-28-26a 5-28-26b
स तथा शरवर्षेण पार्थं समभिहत्य वै। चोदयामास तं नागं वधायाच्युतपार्थयोः।।	5-28-27a 5-28-27b
तमापतन्तं द्विरदं दृष्ट्वा क्रुद्धमिवान्तकम्। चक्रेऽपसव्यं त्वरितः स्यन्दनेन जनार्दनः।।	5-28-28a 5-28-28b
सम्प्राप्तमपि नेयेष परावृत्तं महाद्विपम्। सारोहं मृत्युसात्कर्तुं स्मरन्धर्मं धनञ्जयः।।	5-28-29a 5-28-29b
स तु नागो द्विपरथान्हयांश्चामृद्य मारिष। प्राहिणोन्मृत्युलोकाय ततः क्रुद्धो धनञ्जयः।।	5-28-30a 5-28-30b
।। इति श्रीमन्महाभारते द्रोणपर्वणि संशप्तकवधपर्वणि द्वादशदिवसयुद्धे अष्टाविंशोऽध्यायः।। 28 ।।

5-28-16 आयच्छद्गृहीतवान्। यदेवार्जुनस्य धनुर्भरतानां क्षेमकरमासीत्तदेव त्वत्पुत्रनिमित्तं क्षत्रक्षयकरमभवदिति वाक्यार्थः 5-28-28 अष्टाविंशोऽध्यायः।। Template:Footer

Page is sourced from

sa.wikisource.org महाभारतम्-07-द्रोणपर्व-028